Editörün notu: Bu görüş sütunu, konuk köşe yazarı Brian Ronholm'un “Kümes Hayvanları Kesim Hattı Hızıyla Karışıklığın Nasıl Önleneceği” başlıklı makalesinde sunduğu görüşten farklıdır.
Kümes hayvanlarının kesimi HACCP 101 gerekliliklerine uygun değildir. Çiğ kümes hayvanlarının ana tehlikeleri Salmonella ve Campylobacter patojenleridir. FSIS'in görünür kuş kontrolleri sırasında bu tehlikeler tespit edilmedi. FSIS müfettişlerinin tespit edebildiği görünür hastalıklar, 19. ve 20. yüzyılların görünür hastalıkların halk sağlığı için risk oluşturduğu paradigmasına dayanmaktadır. Kırk yıllık CDC verileri bunu yalanlıyor.
Dışkı kontaminasyonu söz konusu olduğunda, tüketici mutfaklarında az pişmiş kümes hayvanı eti değil, çapraz kontaminasyon söz konusudur. İşte bir genel bakış: Luber, Petra. 2009. Çapraz Bulaşma ve Az Pişirilmiş Kümes Hayvanları veya Yumurtalar - Önce Hangi Riskler Ortadan Kaldırılmalı? uluslararasılık. J. Gıda mikrobiyolojisi. 134:21-28. Bu yorum, sıradan tüketicilerin beceriksizliğini ortaya koyan diğer makaleler tarafından da desteklenmektedir.
Ayrıca dışkıdaki kirletici maddelerin çoğu görünmez. Epilatör tüyleri çıkardığında parmaklar karkası sıkarak dışkıyı kloakadan dışarı çeker. Daha sonra parmaklar, denetçinin göremeyeceği şekilde boş tüy foliküllerine bir miktar dışkı bastırır.
Tavuk karkaslarından görünen dışkıların yıkanmasını destekleyen bir Tarımsal Araştırma Hizmeti (ARS) belgesi, görünmez dışkıların karkasları kirlettiğini göstermiştir (Blankenship, LC ve diğerleri 1993. Broiler Carcasses Reprocessing, Ek Değerlendirme. J. Food Prot. 56: 983) . -985.).
1990'ların başında, sığır karkaslarındaki görünmez dışkı kontaminasyonunu tespit etmek için dışkı stanolleri gibi kimyasal göstergeleri kullanan bir ARS araştırma projesi önerdim. Koprostanoller çevredeki insan dışkısında biyobelirteç olarak kullanılmaktadır. Bir ARS mikrobiyoloğu, testlerin kümes hayvanı endüstrisini aksatabileceğini belirtti.
Evet cevabını verdim, bu yüzden sığır etine odaklandım. Jim Kemp daha sonra inek dışkısındaki çimen metabolitlerini tespit etmek için bir yöntem geliştirdi.
Bu görünmez dışkı ve bakteriler, ARS ve diğerlerinin otuz yılı aşkın süredir mezbahalara giren patojenlerin gıdalarda bulunabileceğine işaret etmesinin nedenidir. İşte yeni bir makale: Berghaus, Roy D. ve ark. 2013'teki Salmonella ve Campylobacter sayısı. Organik çiftliklerden örnekler ve işleme tesislerinde endüstriyel piliç karkaslarının yıkanması. başvuru. Çarşamba. Microl., 79: 4106-4114.
Patojen sorunları çiftlikte, çiftlikte ve kuluçkahanede başlar. Bunu düzeltmek için hat hızı ve görünürlük sorunlarının ikincil önemde olmasını öneririm. Hasat öncesi kontrole ilişkin “eski” bir makaleyi burada bulabilirsiniz: Pomeroy BS ve ark. 1989 Salmonella içermeyen hindi üretimi için fizibilite çalışması. Kuş diss. 33:1-7. Başka birçok makale var.
Hasat öncesi kontrolün uygulanmasındaki sorun maliyetlerle ilgilidir. Kontrol için mali teşvikler nasıl oluşturulur?
Mezbahaların hat hızını artırmasını tavsiye ederim, ancak bu sadece Salmonella ve Campylobacter gibi büyük tehlikeler içermeyen veya en azından klinik türler (virulans genleri içermediği takdirde probiyotik olabilen Kentucky Salmonella) içermeyen kaynaklar için geçerlidir. ). Bu, kontrol önlemlerinin uygulanması ve kümes hayvanı üretimiyle ilgili halk sağlığı yükünün azaltılması için ekonomik bir teşvik sağlayacaktır (birçok makale bu ek konuyu ele almaktadır).
Gönderim zamanı: Temmuz-13-2023